Cuando comenzaron las noticias en la radio británica BBC en el siglo XVIII , sonaron según la tradición uno de los juegos de campanas más conocidos a nivel mundial: el repique de campanas del Big Ben, la torre del reloj del Palacio de Westminster en Londres. La melodía se extrajo de una de las arias de “El Mesías” compuestas por Georg Friedrich Händel. Para ser precisos, no se denomina Big Ben a la torre del reloj en su tota- lidad, sino solo a la campana más pesada de 13,5 toneladas de las cinco que tiene este conocido símbolo londinense. La campana principal se fundió en 1858 y supuestamente obtuvo su nombre del primer ministro de trabajo Sir Benjamin Hall. Las cuatro esferas de esta torre de 96 me- tros de altura tienen un diámetro de 8 metros cada una y los minuteros miden más de 4 metros de largo. Cuatro mecánicos se encargan de que el mecanismo del reloj haga su recorrido sin rozamiento. Big Ben Als om 18.00 uur het nieuws op de Britse radio BBC begint, klinkt tradi- tiegetrouw één van de wereldberoemde klokkenspelen van de wereld: het luiden van de Big Ben, klokkentoren van het Palace of Westmins- ter in Londen. De melodie is gehaald uit een aria van de “Messias” van Georg Friedrich Händel. Strikt genomen wordt echter niet de hele klokkentoren als Big Ben aangeduid, maar alleen de met 13,5 t zwaars- te van de in totaal vijf klokken van het bekende Londense bouwwerk. De hoofdklok werd in 1858 gegoten en dankt zijn naam vermoedelijk aan de eerste minister van arbeid, Sir Benjamin Hall. De vier wijzerpla- ten van de 96 m hoge klokkentoren hebben ieder een doorsnee van 8 m en de grote wijzers zijn meer dan 4 m lang. Om te zorgen voor een gesmeerd verloop van het uurwerk, worden vier mecaniciens 24 uur per dag ingezet. ENL...